Հայկական բիզնեսն ապացուցում է՝ կարելի է սկսել նաև 10 հազար դրամով
Դիմացի մայթին էլ հուշանվերների մի խանութ կար, որտեղ Armenia գրառմամբ շապիկներ էին վաճառում, ու մարդիկ անընդհատ գալիս էին մեր խանութ ու հարցնում, թե որտեղից կարող են շապիկ գնել: Ամեն անգամ ասում էի՝ դիմացի մայթից: Նկատեցի, որ հուշանվեր-շապիկների պահանջարկը շատ մեծ է: Մյուս հանգամանքն այն էր, որ շատ ցածր աշխատավարձով էի աշխատում, ես բարձրագույն կրթություն չունեմ, բանակից եկել էի և առաջին իսկ հարմար աշխատանքը դա էր… Հարևանս՝ խանութի տերը, գլխարկ էր դնում ու միշտ մոռանում էր խանութում: Հաճախորդներն էլ գալիս ու հարցնում էին՝ վաճառքի՞ է այդ գլխարկը, ասում էինք՝ ոչ, հարցնում էին՝ իսկ գլխարկ չունե՞ք… Ու մի օր խանութի տիրոջն ասացի, որ գլխարկ շատ են հարցնում, եթե թողնի՝ փորձեմ գլխարկ վաճառել: Նա համաձայնեց, ասաց, որ իրեն դրանից եկամուտ պետք չէ, ուղղակի կարող եմ վաճառել: Այդպես բերեցի նորմալ գլխարկներ, նորմալ վաճառք եղավ, հետո, երբ Armenia գրառմամբ կամ այլ հայկական սիմվոլիկայով գլխարկների պահանջարկն էլ կար, գլխարկների վրա սկսեցինք տպել համապատասխան սիմվոլիկան: Ու այդպես սկսվեց մեր բիզնեսը»,- «Անկախին» պատմեց «3 գույն» հուշանվերների արտադրության ու վաճառքի ընկերության հիմնադիր-տնօրեն Արթուր Մինասյանը:
Այդպես սկսեց աշխատել կրտսեր եղբոր հետ: Հիմա արդեն «3 գույն»-ում աշխատում են հիմնադիր Արթուր Մինասյանը, նրա 2 եղբայրները, կինը, հարսները, երկու ընկերները՝ 6-7 հոգի, տարիներ առաջ հիմնած փոքրիկ բիզնեսն էլ դարձել է ընտանեկան բիզնես՝ կայուն եկամտի աղբյուր ու արդեն ճանաչելի հուշանվերների ապրանքանիշ:
Սկսելիս, պատմում Մինասյանը, միայն մեկ գլխարկ կարող կար, նրա ծառայություններից էին օգտվում, բայց նաև գնում էին Չինաստանից բերված գլխարկներ ու վրան համապատասխան սիմոլիկան տպում, դարձնում հուշանվեր: «Հետո գնալով աճեցինք, ու ինձ համար դարձավ սկզբունքային, որ ես հնարավորինս կարողանամ այն, ինչը կարելի է ստանալ տեղում, այստեղ ստանանք: Որովհետև, գործի բերումով ծանոթացանք շատ լավ մարդկանց հետ, որոնց հետ համագործակցում ենք մինչ օրս, արդեն ընկերներ ենք դարձել, մի քանի ֆաբրիկաներ կան, որտեղ պատվիրում ենք մեզ անհրաժեշտ տարրերը: Քիչ-քիչ տպագրական սարքեր վերցրինք ապառիկով, վարկերով, ու հիմա արդեն ահագին ունենք: Հիմա հիմնական հուշանվերները հարսս ու կինս են պատրաստում»,- նշեց «3 գույնի» հիմնադիրը:
Ներկայումս ընկերությունը պատրաստում է գլխարկներ, շապիկներ, պայուսակներ, գրիչներ, կրծքանշաններ, կրակայրիչներ, կախազարդեր, դրոշակներ և այլն: Ֆուտբոլի ֆեդերացիայի հետ համագործակցության շնորհիվ Արթուր Մինասյանին հաջողվել է նաև ազգային հավաքականի խաղերի ժամանակ մարզադաշտի տարածքում տաղավար ունենալ, որտեղ վաճառվում են նաև ֆուտբոլային թեմատիկայով հուշանվերներ, 2015 թվականի համահայկական խաղերի ժամանակ Հայաստանի թիմի մարզահագուստն են տրամադրել և այլն:
Իսկ ամեն ինչ սկսվեց գլխարկներից, երբ խանութի տնօրենը աշխատավարձից ավանսով 10 հազար դրամ գումար տվեց Արթուրին, որը նույնիսկ 10 գլխարկի չբավականացրեց, քանի որ յուրաքանչյուրի արժեքը 1100 դրամ էր: Արթուր Մինասյանը կարողացավ միայն 9 գլխարկ գնել ու իր բիզնեսի ուղին սկսեց հենց այդ 9 գլխարկներով: 2007 թվականին սկսեց այդ 10 հազար դրամից, իսկ 2015 թվականին արդեն «3 գույն» ընկերությունը տարեկան 30 միլիոն դրամի շրջանառություն ուներ:
Բայց այդ ամենին հասնելու համար, ընդգծում է Արթուր Մինսայանը, նյութականը գլխավոր նախապայմանը չի եղել: «ճիշտ է, հիմա մեզ մեծ վարկ է պետք, որպեսզի մեծացնենք մեր ծավալները, քանի որ ես մոտ 15-20 անգամ աճելու պոտենցիալ տեսնում եմ, պատկերացնում եմ, որ կարելի է շատ մեծ քայլերով առաջ գնալ, որը դեռ չի ստացվում: Բայց այս ամբողջ պատմության մեջ ֆինանսականը շատ ժամանակ մղվել է երկրորդ պլան: Եթե որպես բիզնես աշխատում ես մաքուր, ճիշտ ու արդյունավետ՝ հաջողության կհասնես»,- ասում է Արթուր Մինասյանը, իսկ ճիշտ աշխատելու առումով էլ, ըստ նրա, առաջին հերթին անունն է կարևոր: Անհնար է զարտուղի ճանապարհներով, խաբեությամբ ու արատավորված անունով հաջողության հասնել: Մինասյանի համար առաջնահերթ է եղել այդ ազնվությունը, ու համոզված է, որ հենց դրա շնորհիվ է կարողացել է հասնել որոշակի արդյունքների:
«Անկասկած կարևոր է աշխատասիրությունը, քրտնաջան աշխատանքը: Մի ժամանակ մեր պահեստ-արհեստանոցն այն շենքի տակ էր, որտեղ ապրում ենք, ես իջնում էի պահեստ ու աշխատում էի այնքան, որ շատ հաճախ հենց այդտեղ էլ քնում էի, քանի որ հոգնում էի, էլ ի վիճակի չէի լինում բարձրանալ տուն: Հետո, լույսը դեռ չբացված՝ առավոտյան ժամը 5-6-ին գալիս էինք «Վերնիսաժ» ու աշխատում: Այնտեղ առաջին եկողներից ու ամենավերջինը գնացողներից ենք եղել միշտ»,- նշում է ընկերության հիմնադիրը և հավելում՝ ամբողջ տարվա ընթացքում իրենք հանգստանում են միայն Նոր տարվա օրերին, իսկ տարվա ընթացքում հասցնում են հերթով գոնե մեկ անգամ հանգստանալ, բայց այնպես, որ գործը երբեք կանգ չառնի՝ անկախ արդյունքից, եղանակից և այլ հանգամանքներից:
Արթուր Մինասյանը բիզնեսում կարևորում է նաև ուրիշների կարծիքները լսելը, ինքը բոլորից ինչ-որ բան վերցնում է, ինչ-որ նոր բան սովորում է, առանց անընդմեջ կատարելագործվելու հաջողություն չի պատկերացնում: Եվ «3 գույնի» հիմնադրի կարծիքով՝ շատ է խանգարում դժգոհելը, մեղքը ուրիշի, հանգամանքների կամ երկրի վրա գցելը:
«Ես երբեք հույսս չեմ դրել մեկ ուրիշի վրա: Նահանջելու տեղ երբեք չեմ ունեցել, միշտ իմացել եմ, որ պետք է ամեն ջանք թափեմ, բայց առաջ շարժվեմ: Եթե ինչ-որ բան չի ստացվում՝ առաջինը քեզ պետք է մեղադրես, պատասխանատվություն ստանձնես, միշտ սովորես, զարգանաս, կրթվես: Ինչքան հնարավոր է՝ կարդում եմ, սեմինարների հաճախում եմ, ամեն տեղից եթե մի նոր գաղափար, միտք եմ վերցնում, նոր բան եմ սովորում՝ շատ ուրախ եմ լինում»,- խոստովանում է «3 գույնի» տնօրենը:
Իհարկե, ամեն ինչ հալած յուղի պես չի ընթացել, եղել են նաև անկումներ, վատ ժամանակներ: Նման դեպքերում պետք է համբերություն և գիտակցում, որ դա նույնպես անխուսափելի է: Ուղղակի անկումներից ու անհաջողություններից պետք է դասեր քաղել:
«Եթե, օրինակ, այսօր այսինչ սխալն արել եմ, որը ինձ համար արժեցել է այսքան գումար, այդ գումարն այն գինն է, որը ես այսօր վճարում եմ, որպեսզի վաղն այդ նույն սխալն ավելի մեծ քայլի դեպքում չանեմ ու ավելի մեծ բան չկորցնեմ»,- ասում է Արթուր Մինասյանը և ավելացնում՝ սխալներից պետք է կարողանալ հետևություններ անել, շտկել, որպեսզի կարողանաս առաջ գնալ:
Այսպիսով, հաջողության բանաձևը, ըստ «3 գույնի» փորձի, աշխատասիրությունն է, միշտ սովորելու, զարգանալու ձգտումը, ազնվությունը, համառությունը, չնահանջելն ու լավատեսությունը: Հատկապես լավատեսությունը, որն այսօր մեզ, Արթուր Մինասյանի դիտարկմամբ, շատ է պակասում: Լավատեսությունը օգնում է առաջ գնալ:
