Սահմանադրական դատարանը՝ ժողովրդավարության գլխավոր բաստիոն
Խոսրով Հարությունյան,ֆբ գրառում
Արդարադատության նորաթուխ նախարարը գիտակցու՞մ է Սահմանադրական դատարանի մասին ՀՀ օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին նախաձեռնության անվերականգնելի վնասը պետականությանը և դրա իրավաքաղաքական հետևանքներում սեփական քաղաքական պատաասխանատվությունը:
Գիտակցու՞մ է արդյոք Ազգային Ժողովում քաղաքական մեծամասնությունը, կամ առնվազն նրա իրավաբանական կրթություն ունեցող հատվածը, ցանկացած նպատակով կամ քաղաքական անհրաժեշտությամբ իշխանությունների տարանջատման և հակակշռման սահմանադրական սկզբունքի տապալման հետևանքները և դրանցում սեփական քաղաքական պատասխանատվությունը:
Արդյո՞ք Վարչապետը պատրաստ է Սահմանադրության և սահմանադրականության հիմնարար սկզբունքների խախտման գնով հասնել իշխանության բոլոր թևերի վրա սեփական անվերապահ իշխանության հաստատմանը:
Այս հարցերի պատասխանը հանրությունը, համենայնդեպս նրա մտածող և ժողովրդավարության ապագայով մտահոգ հատվածը, կստանա Ազգային Ժողովի առաջիկա քառօրյայի ընթացքում:
Առանց չափազանցության կարող ենք փաստել, որ մեր հասարակությունը այսօր կանգնած է ‹‹Իրավական և ժողովրդավարական Հայաստան›› թե՞ ‹‹ավտորիտար Հայաստան›› ընտրության առջև, ընտրություն, որի հետևանքներն ունենալու են ճակատագրական նշանակություն մեր պետականության ապագայի համար:
Պատկերավոր ասած առաջիկայում կորոշվի՝ մենք գերադասում ենք ապրել եվրոպական տիպի երկրում թե ասիական կամ աֆրիկյան տիպի երկրում:
Անկեղծ ասած նշվածը հասարակության ընտրություն էլ չի կարելի համարել, քանի որ նրա փոխարեն և նրա անունից այդ ընտրությունը փորձում է կատարել օրվա իշխանությունը:
Մեր պետության ապագան, առանց սխալվելու հավանականության, կարող ենք պնդել, այսօր կախված է բացառապես Սահմանադրական դատարանի դատավորների սեփական քաղաքացիական առաքելության գիտակցումից և բոլոր նրանք, ովքեր իրենց համարում են Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ, պաարտավոր են սատար կանգնել նրանց:
Այսօր Սահմանադրական դատարանը դարձել է Հայաստանում ժողովրդավարության գլխավոր բաստիոնը:
Կկարողանա՞ն Սահմանադրական դատարանի դատավորները դիմակայել իշխանությունների այս աննկարագրելի ճնշմանը, ուրեմն հույս կլինի, որ ժողովրդավարական ապագա և քաղաքակիրթ երկիր կառուցելու մեր շանսերը կպահպանվեն:
Ցավոք, ներքին զարգացումների բերումով Սահմանադրական Դատարանը հայտնվել է պետականության կայացման գործընթացում որակապես այլ, ինչ որ իմաստով պատմական, առաքելության իրականացման պարտադրանքի առջև, ինչն ավելին է, քանց հանրային կյանքում այն դերակատարումը, որը վերապահված է այդ կառույցին Սահմանադրությամբ:
Համոզված եմ, որ ժամանակը կտա Սահմանադրական Դատարանի դատավորների սեփական քաղաքացիական առաքելության գիտակցման իրական գնահատականը:
Ի դեպ, իշխանությունները դեռ կարող են դեպի բացարձակ ավտորիտար ռեժիմ գլորվելու ընթացքը կասեցնել:
