Կոմպոզիտոր Տիգրան Չուխաջյանի անկրկնելի երաժշտության և դրամատուրգ Թովմաս Թերզյանի երկլեզու լիբրետոյով 150 տարի առաջ ազդարարվեց հայկական առաջին ազգային օպերայի՝ «Արշակ 2-րդ»-ի ծնունդը:

Հայերը համաշխարհային քաղաքակրթության զարգացման առանցքային դերակատարներից են. սա ստուգված իրողություն է անհամար փաստերով: Գրեթե բոլոր ոլորտներում պատմությունը մատնանշում է վառ անհատների, որոնք հետք են թողել աշխարհում: Հայերն ամենուր են ստեղծել նոր մշակույթ:

Ողջ հայության ուշադրությունն այս օրերին սևեռված է հայաստանյան իրադարձություններին: Հայաստանում ապրող հայրենադարձները նույնպես ոգևորությամբ, որոշ մասն էլ՝ տագնապով սպասում են իրավիճակի հանգուցալուծմանը:

Հանրային խորհրդի անդամ, փիլիսոփա, ԵՊՀ դասախոս Հովհաննես Հովհաննիսյանն, Անկախ-ի հետ զրույցում պատասխանելով հարցին, թե սպասելի՞ էին արդյոք այս զարգացումները մեր երկրում, ասում է.

«Լրագրությունը, ավելի ճիշտ՝ հրապարակախոսությունը, միշտ եղել է իմ հոբբիներից մեկը»,- ասում է Րաֆֆի Դուդակլյանը, որ ծնվել է Լիբանանում, ապրել ԱՄՆ-ում ու Կանադայում, իսկ 2004-ին տեղափոխվել է Հայաստան:

«Նաիրիտ» գործարանն ասես խորհրդային արդյունաբերության վերջին զարկերակն է, և գործարանի նախկին աշխատակիցները, որ մի ողջ կյանք են նվիրել նրան, փորձում են ամեն գնով կյանք հաղորդել մահամերձ հսկային:

Մաշտոցի 39/12 հասցեում՝ Կասկադի հարևանությամբ, մեծ գեղանկարիչ, քանդակագործ Երվանդ Քոչարի թանգարանն է:

Հանրապետության փողոցը, որ 1856 թ. անվանվել է Գուբերնսկայա, 1921-ին՝ Լենինի, 1950-ին՝ Ալավերդյան, իսկ 1990-ից՝ Հանրապետության, առատ է ցարական ժամանակաշրջանի երևանյան գեղեցիկ շենքերով:

Օրեր առաջ Ջավախքի Ախալցխա քաղաքի հայկական դպրոցի շուրջ կրքերը չէին հանդարտվում:

Ռեստորան Փարիզի ամենահայտնի թաղամասերից մեկում, հանրահայտ հաճախորդներ, մասնագիտական վերելք, բարեկեցիկ կյանք: Էլ ի՞նչ է պետք լիարժեք երջանկության համար… Պետք է սեր ու հայրենիք: Ահա թե ինչն է Լիբանանում ծնված, 9 տարեկանից Փարիզում ապրած երիտասարդ Վարդան Սեպտջյանին 2015 թվականին բերում Հայաստան: Վիրտուալ տարածքում ընտրած սիրելիին իրականում տեսնելու, նրա հետ ավելի մոտիկից ծանոթանալու համար Վարդանը 7-օրյա այցով գալիս է Հայաստան, բայց այստեղ է մինչ օրս: