Երբ առաջին անգամ եղա Ամերիկայում, մի բան հասկացա, որ մշտապես այդտեղ ապրել չեմ կարող: Խնդիրը բնավ այն չէր` կկարողանամ այդտեղ ապրուստի միջոց հայթայթել, թե ոչ, այլ այն, որ անհնարին է ինձ համար ապրել այնտեղ, որտեղ ինձ միշտ հյուր եմ զգալու: Ես չեմ կարող միշտ ապրել ուրիշի տանը` ընդմիշտ կրելով երկրորդ կարգի մարդու պիտակը: Էլ չեմ խոսում կարոտախտի և հուսալքության մասին, որոնք ընդմիշտ թունավորելու են հոգիս:Այն 5 տարում, ինչ ապրեցի այնտեղ իմ երկրորդ այցի ընթացքում, չհանդիպեցի մերոնց մեջ անկեղծ ուրախ և անհոգ ...