«Տեսա նրան (Կուկունյանին) Կարսի մեջ, երբ բանտից տանում էին բաղնիք: Ամբողջ ժողովուրդը սիրով և հիացումով կը նայեր այդ բարձրահասակ, վայելչակազմ երիտասարդին, որ հագած չերքեսկա և փափախ՝ դյուրաշարժ և ժպտադեմ կը քալեր կոզակներով շրջապատված: Հետագային՝ 16 տարի վերջը, ես նորից տեսա Կուկունյանը, երբ նա ազատվելով ռուսական տաժանակիր բանտից և Սախալին կղզիի աքսորից՝ եկավ Կովկաս սպիտակ մազերով ու մորուքով, բավական գերցած ու դանդաղաշարժ,- խոհուն ծերունի մը, որ հեռավոր իսկ նմանություն չուներ այն երիտասարդի հետ, որ ...